Serwitut-jeszcze na początku XIX w był traktowany jako część Dziedzic. Nazwa Serwitut jest pochodzenia łacińskiego i określała prawo obciążające nieruchomość. Serwitut często były dla  chłopów prawem do wypasu bydła na łąkach i dawały prawo do pozyskiwania drewna na opał w pańskim lesie. Atrakcjami Serwitutu między innymi są

  • Leśniczówka w Serwitucie

  • Kapliczka z figurą Matki Bożej Fatimskiej

  • Krzyż przed domem rodziny Kudla w Serwitucie

  • Krzyż przed domem rodziny Różyczka w Serwitucie

  • Dzwonnica w Serwitucie.

Smolarnia-nazwa wsi wywodzi się od pozyskiwania smoły z drzew iglastych okolicznych lasów. Początki osady pochodzą z XVIII w - pierwsza polska nazwa to Pechutte.zajmuje powierzchnię 1259 ha, z czego tylko 129 ha to użytki rolne, resztę stanowią lasy. Główną atrakcją w wsi jest"

  • las - miejsce rekreacji i wycieczek.

  • Zabytkowa kapliczka z XIX wieku

  • dzwonnica w Smolarni.

  • Pomnik ku czci poległych w czasie I i II wojny światowej.

  • Remiza strażacka w Smolarni.

  • Figura św. Floriana-patrona strażaków.

  • Budynek dawnej Szkoły Podstawowej i Przedszkola w Smolarni..

  • Kawiarnia ,,OMEGA,

Ścigów

Początki wsi sięgają  XVI w. i należy je łączyć z wyrębem lasu i tworzeniem tu przez właściciela ziemskiego gospodarstw zagrodniczych posiadających domy i niewielkie działki. Przy czym samo karczowanie musiało być dziełem nowych zagrodników.  Tak było w Ścigowie. Miejscowość ta wzmiankowana była w 1531 jako Sygow prope Castrum Chrzelice, w 1534 r. Nazywała się Scigow. W 1574 nosiła nazwę Ssygow i Schygow. Dopiero w połowie XIX w. pojawiła się nazwa Ścigów 1845 wywodząca się od nazwy osobowej Ścig, czy też czasownika ścigać. Wsie i miasta ziemi prudnickiej przeszły proces intensywnego niemczenia w czasie wojny trzydziestoletniej 1618-1648, zwłaszcza dotyczyło to Strzeleczek i Ścinawy Małej. Nie oznaczało to, że działania te były całkowicie skuteczne. Istnieją przypuszczenia, że ta krwawa wojna dotknęła również Ścigów i najbliższą okolice. Dzieci tutejsze były wtedy przypisane do szkoły w Racławiczkach.

Historia Dziedzic

Początki wsi nie są dotychczas znane. W jej pobliżu (w ogierniczach) odkryto m. In. Grodzisko z XIII-XV w. Być może Dzidzice zostały założone jeszcze w średniowieczu (przed końcem XV w.), jednakże w zachowanych źródłach pierwsza wzmianka o nich pochodzi dopiero z 1531r. (Didzitz), następna zaś z 1534r (Dieditz). Nazwa miejscowości wywodzi się od nazwy osobowej Dziad. W końcu XIX w. zmieniona nazwie Dziedziitz na Sedschiitz.

Od XVI w. Dziedzice należały do dóbr Chrzelice, obejmujących 12 wsi wraz z lasami Chrzelickimi. Właścicielami owych rozległych posiadłości była m. In. Hrabiowska rodzina Dietrichsteinów. W 1783r.król pruski Fryderyk II, odkupił od hr. Dietrichsteina dobra Chrzelice wraz z należącą do nich wsią Dziedzice, która od tego czasu stała się własnością królewską. Jej ludność żyła z rolnictwa, XVIII i XIX w. także z wyrębu lasów, węglarstwa i smolarstwa. W 1783r. w Dziedzicach, będących już królewską posiadłością, było 17 kmieci oraz 14 zagrodników i chałupników.

Historia Racławiczek

Po raz pierwszy były wzmiankowane w spisach urzędowych w 1383r. po łacinie i niemiecku jako Polonicalis Rastlowitz. W 1531 zostały wymienione po łacinie i po polsku jako Raslowice Polonicalis. Później były zanotowane w źródłach jako Polski Raslawicz. Nazwa Polnisch Raselwitz wprowadzona została w XVIIw. W 1845 r. występowały jako Polskie Racławice. Polską zdrobniałą formę wprowadzono tu dla odróżnienia Racławic Niemieckich (Deutsch Rasselwitz) leżących także w powiecie prudnickim. W oficjalnych niemieckich dokumentach  określano je jako Polnisch Rasselwitz, czy też Polskie Raslowice. Dopiero w latach trzydziestych XX w. władza hitlerowska zmieniła nazwę na typowo niemiecką- Rosstal.